Αφιέρωμα στήν Ανδρο . 1 .

Ανδρος . Ο μικρός μου παράδεισος.

Τό νησί μου , η γεννέτειρα τής αγαπημένης μου μαμάς , ο τόπος οπου έζησα από πολύ μικρή ηλικία τίς ομορφότερες μου στιγμές , τά καλοκαίρια μου ,πολλά Πάσχα ,καί μερικές ανάσες τού χειμώνα .
Αγάπησα κάθε πέτρα ,βότσαλο ,κύμα , καί κάθε άνεμο.

Αφιέρωμα στήν Ανδρο λοιπόν . Απολάυστε το .


Ανδρος H Αρχοντισσα τών Κυκλάδων .

Το νησί των καραβοκύρηδων καί τών Καπεταναίων


Η Ανδρος είναι το βορειότερο νησί των Κυκλάδων και δεύτερο σε έκταση μετά τη Νάξο. Διοικητικά, αποτελεί επαρχία με τρείς δήμους: της Ανδρου του Κορθίου και της Υδρούσας.
Στην απογραφή του 1991 ο πληθυσμος του νησιού ήταν 8.781 κάτοικοι.

Η Ανδρος έχει έκταση 374 τετραγωνικά χιλιόμετρα και σχήμα επίμηκες με διεύθυνση απο Β-ΒΔ προς Ν-ΝΑ. Ολο το νησί έχει ορεινή τοπογραφία με μια κεντρική οροσειρά που κορυφώνεται στο Πέταλο και την Κουβάρα (ψηλότερη κορυφή είναι ο Προφήτης Ηλίας στα 997 μ.).

Το κύριο λιμάνι του νησιού είναι το Γαύριο, με τακτική σύνδεση με τη Ραφήνα, ενώ τα λιμάνια στο Μπατσί, στη Χώρα και στο Κόρθι διαθέτουν υποδομή ιδιωτικών και αλιευτικών σκαφών.

Στη δυτική πλευρά της Ανδρου βρίσκονται οι μεγάλες υπήνεμες αμμώδεις παραλίες του νησιού, εύκολα προσπελάσιμες και αξιοποιημένες τουριστικά. Οσοι αναζητούν ησυχία και άγρια ομορφιά, θα τη βρούν στις παραλίες της βορειοανατολικής και νοτιοανατολικής πλευράς.

Το νησί έχει αρκετά ποτάμια, ρέματα, χειμάρρους και πολλές πηγές. Οι ρεματιές έχουν πλούσια βλάστηση με πλατάνια και καρυδιές και στις πλαγιές, ιδιαίτερα στα νότια, αφθονούν οι βελανιδιές. Μεγάλο μέρος των πλαγιών έχει διαμορφωθεί απο πολύ παλιά σε πεζούλες, με τη βοήθεια ξερολιθιών, που λέγονται "αιμασιές". Γύρω απο τους οικισμούς απλώνονται ελαιώνες, κτήματα με λεμονιές και περιβόλια. Στα νερά και στην πλούσια βλάστησή της οφείλει η Ανδρος και τις αρχαίες προσωνυμίες της, Υδρούσα, Λασία, Νωναγρία και Επαγρίς.

Στη βορειοδυτική πλευρά του νησιού η βλάστηση είναι θαμνώδης και μπορεί κανείς να δει πέρδικες, γεράκια ή και σπανιότερα είδη αρπακτικών πουλιών, όπως ο σπιζαετός, ενώ στις απόκρημνες ακτές του νησιού φωλιάζουν αγριοπερίστερα και πετροχελίδονα.

Ιστορικά στοιχεία της Ανδρου

Το ονομα του νησιού προέρχεται κατά πάσα πιθανότητα απο το στρατηγό Ανδρο απο την Κρήτη, μυθικό οικιστή της μινωικής περιόδου. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές αποδεικνύουν την ύπαρξη ανεπτυγμένων οικισμών απο τους μυκηναϊκούς χρόνους ή και παλαιότερα. Το νησί έρχεται στο προσκήνιο της ιστορίας κατά τη Γεωμετρική Περιόδο (9ος-7ος αιώνας π.Χ.), όπως μαρτυρούν ίχνη οικισμού που σώζονται στη Ζαγορά, στη ΝΔ ακτή του νησιού κοντά στο Ζαγανιάρι.

Πρωτεύουσα της Ανδρου κατά τη διάρκεια της κλασσικής εποχής ήταν η Παλαιόπολη. Η ευημερία της περιόδου αυτής φαίνεται απο την πλούσια νομισματοκοπία. Σχετικά ευρήματα μαζί με τον Ερμή της Ανδρου φιλοξενούνται στο Αρχαιολογικό Μουσείο στη Χώρα. Τον 7ο αιώνα π.Χ. η Ανδρος συμμετείχε μαζί με τους Χαλκιδείς στον αποικισμό της Χαλκιδικής και των παραλιακών περιοχών της Θράκης.

Η Ανδρος, ακολουθώντας μαζί με τα άλλα νησιά του Αιγαίου τη μοίρα της ηπειρωτικής χώρας, βρέθηκε διαδοχικά υπο την κατοχή των Ρωμαίων, των Φράγκων και των Οθωμανών. Απο τον 11ο αιώνα μ.Χ. χρονολογούνται οι βυζαντινού ρυθμού εκκλησίες, όπως ο Ταξιάρχης στο Υψηλού, στη Μελίδα και στη Μεσσαριά και η Κοίμηση της Θεοτόκου στο Μεσαθούρι. Το 14ο αιώνα ιδρύθηκε το μοναστήρι της Αγίας (Ζωοδοχος Πηγή) κοντά στο Μπατσί, ενώ η μονή Αγίου Νικολάου θεμελιώθηκε το 1560 και ανακατασκευάστηκε το 18ο αιώνα. Η μονή Παναχράντου ιδρύθηκε στα μέσα του l7ου αιώνα. Στην Αγία Τριάδα στο Κόρθι στεγαζόταν απο το 1813 το πρώτο προεπαναστατικό σχολείο της Ανδρου, που ιδρύθηκε απο το Σαμουήλ Πλασίμη, και το οποίο διαθέτει ανεξάρτητο κτίσμα το οποίο φιλοξενούσε τους δασκάλους καθώς και σημαντική βιβλιοθήκη.

Στις 10 Μαϊου 1821 ο Θεοφιλος Καϊρης ύψωσε το λάβαρο της επαναστάσης και έτσι σηματοδοτείται η νεότερη ιστορία του νησιού, κατά την οποία η Ανδρος βρέθηκε στον κολοφώνα της οικονομικής της ευημερίας, χάρη στην ισχυρή ναυτιλία της. Αξίζει εδώ να σημειωθεί οτι ο Ανδριώτης Δημήτρης Μωραϊτης εγκαινίασε τη γραμμή Ελλάδας - Βορείου Αμερικής στις αρχές του 20ου αιώνα, ενώ το 1939 η Ανδρος ήταν δεύτερη, μετά τον Πειραιά, σε αριθμό νηολόγησης πλοίων.


Αξιοθέατα της Ανδρου


Ο Πύργος του Αγ. Πέτρου

Ο Πύργος του Αγίου Πέτρου, ελληνιστικής εποχής (4ος-3ος αιώνας π.Χ.), είναι από τους καλύτερα σωζόμενους των Κυκλάδων. Είναι κυλινδρικός και σώζεται σε ύψος περίπου 20 μ. Η διάμετρος της βάσης του είναι 9,40 μ. και είναι κατασκευασμένος εξ ολοκλήρου από ντόπιο σχιστόλιθο. Στο εσωτερικό του διασώζεται ελικοειδής κλίμακα που οδηγούσε σε πέντε τουλάχιστον ορόφους.

Ο πύργος είναι κτισμένος σε μία θέση ιδιαίτερα προνομιακή, αφού δεσπόζει στον κάμπο του Γαυρίου και βλέπει προς τη θάλασσα με δυνατότητα ελέγχου των πλοίων. Επίσης γύρω από το μνημείο υπάρχουν εγκαταστάσεις εξόρυξης μετάλλου (χαλκού), που λειτουργούσαν μέχρι τις αρχές του αιώνα, ενώ υπάρχουν ενδείξεις ότι παρόμοιες εργασίες γίνονταν και στην αρχαιότητα. Προφανώς ο ρόλος του μνημείου ήταν για να ελέγχει στεριά και θάλασσα.

Η Μονη της Ζωοδόχου Πηγής

Το μεγαλύτερο μοναστήρι της Ανδρου είναι το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής ή της Αγίας, όπως το ονομάζουν οι ντόπιοι. Είναι άγνωστο πότε χτίστηκε. Μια ανεπιβεβαίωτη πληροφορία υποστηρίζει ότι τα βυζαντινά χρόνια ήταν Σχολή και έγινε μοναστήρι το 842 από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα. Ακόμα, αναφέρεται, οτι πολλοί ευγενείς Ανδριώτες και μη μορφώθηκαν στη σχολή του, που έδωσε πολλούς ιερείς, επισκόπους αλλά και πατριάρχες. Η Μονή αναφέρεται, για πρώτη φορά σε έγγραφο του 1400, ενώ στην εκκλησία της υπάρχει εικόνα με χρονολογία 1325. Ανακαινίστηκε κατά τον 16ο αιώνα αλλά και τον 20ο, και η αρχική του βυζαντινή μορφή αλλοιώθηκε. Το 1928 το μοναστήρι μετατράπηκε σε γυναικείο και σήμερα μόνο μία γερόντισσα ζει σε αυτό. Η εκκλησία του μοναστηριού είναι βυζαντινού ρυθμού με ξυλόγλυπτο τέμπλο και η ζωγραφική του διακόσμηση χρονολογείται στη μεταβυζαντινή περίοδο. Ακόμα, υπάρχουν εικόνες του l4ου και 16ου αιώνα. Στο μοναστήρι υπάρχει πλούσια βιβλιοθήκη με βιβλία και χειρόγραφα, μουσείο με ιερά άμφια και σκεύη, και μια μικρή συλλογή προϊστορικών εργαλείων. Γιορτάζει την πρώτη Παρασκευή μετά την Κυριακή του Πάσχα.

Η Μονή Παναχράντου

Το μοναστήρι, που κατά μιά πληροφορία ιδρύθηκε τον 9ο αιώνα από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Νικηφόρο Φωκά, βρίσκεται ψηλά στις βόρειες πλαγιές του βουνού "Γερακώνες". Είναι οχυρωμένο και διαθέτει πολλά αξιόλογα κειμήλια, που αξίζει να δείτε. Εδώ θα απολαύσετε την εντυπωσιακή θέα προς τη Χώρα, αλλά και τη φιλοξενία των δύο μοναχών.

ΦΑΡΟΣ ΤΟΥΡΛΙΤΗΣ ΑΝΔΡΟΥ

Ο φάρος αυτός κατασκευάστηκε το 1887. Το ύψος του κυλινδρικού του πύργου ειναι 7 μέτρα και τό εστιακό του ύψος είναι 36 μέτρα. Βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το ενετικό κάστρο στην πρωτεύουσα της Ανδρου στην Χώρα.

Είναι ο μοναδικός φάρος χτισμένος πάνω σε βράχο μέσα στην θάλασσα.

Ο Φάρος «πρωτολειτούργησε την 1η Ιανουαρίου του 1897 και ήταν καταδιοπτρικός Ε' τάξεως με φωτοβολία 11 ν. μίλια. Είναι πύργος στρογγυλός ύψους 5 μέτρων. Βρίσκεται επάνω στον ομώνυμο βράχο αριστερά των εισερχομένων στο λιμάνι της Άνδρου.
Το 1943 καταστράφηκε από τους... Γερμανούς και το 1950, στα πλαίσια ανασυγκρότησης του φαρικού δικτύου, λειτούργησε ως αυτόματος ασετιλίνης αλλά σε σιδηρόπλεκτο οβελό επάνω στα ερείπια του παλαιού. Το 1994, με δωρεά της οικογένειας Γουλανδρή, -ζεύγος Αλέκου και Μαριέττας Γουλανδρή εις μνήμην της κόρης τους Βιολάντας-
ο πύργος ανακατασκευάστηκε στην αρχική του μορφή και από τότε λειτουργεί και πάλι ως αυτόματος ασετιλίνης.

Η Παλαιόπολη

Η Παλαιόπολη είναι η αρχαία πόλη της Ανδρου που άκμασε απο την κλασσική εποχή μέχρι τη ρωμαιοκρατία. Σήμερα είναι ένα ομορφο καταπράσινο χωριό στην πλαγιά του όρους Πέταλο, που στο ψηλότερο σημείο του υπάρχουν οι μοναδικοί ίσως καταράκτες των Κυκλάδων. Εδώ μπορείτε να επισκεφτείτε το Αρχαιολογικό Μουσείο, όπου εκτίθενται σημαντικά ευρήματα από τις ανασκαφές της ευρύτερης περιοχής. Στο χωριό υπάρχουν ταβέρνες και καφενεία. Η αρχαία πολιτεία ήταν αρκετά χαμηλότερα, κοντά στο λιμάνι, που ο μισοβυθισμένος μώλος του φαίνεται απο το χωριό. Ο δρόμος κατεβαίνει μέχρι το χαμηλότερο σημείο του χωριού και απο εκεί το μοναπάτι σας οδηγεί στη θάλασσα. Οι πιο γενναίοι παρκάρετε στην άσφαλτο και πάρτε τα σκαλάκια που κατεβαίνουν στο χωριό, περιπλανηθείτε στα δρομάκια και συνεχίστε το κατέβασμα. Ενα καλοδιατηρημένο μονοπάτι οδηγεί προς τη θάλασσα σε ένα διαχρονικό ταξίδι. Μιά μαγική διαδρομή στην πανέμορφη βρύση, όπου τα πεζούλια είναι χτισμένα με αρχαίες πέτρες, οι αγελάδες δεμένες σε κιονόκρανα και κάποιοι σταύλοι στηρίζονται σε αρχαίους πεσσούς. Δείτε τις παλαιοχριστιανικές εκκλησίες, το αρχαίο τείχος και κολυμπήστε στα νερά του αρχαίου λιμανιού. Ηρεμήστε και ξεκουραστήτε, σας περιμένουν μόνο 1039 σκαλοπάτια για την επιστροφή.

Πηγή Σάριζα στά Αποίκια .

Τ’ Αποίκια είναι ένα ξεχωριστό χωριό, καθώς εδώ βρίσκεται η μοναδική πηγή Σάριζα αλλά και άλλες λιγότερες γνωστές πηγές όπως η Λεζίνα κ.α. Μέσα στο Κυκλαδίτικο τοπίο το χωριό της Σάριζας εκπλήσσει ευχάριστα τους επισκέπτες με τα πλατάνια, τη δροσιά του, τα μονοπάτια του και τα όμορφα αρχοντικά του σπίτια. Κι όλα αυτά σε απόσταση μόλις 5 χλμ. από τη Χώρα Ανδρου και 2 χλμ. από την ξεχωριστή παραλία Γυάλια.

Η αρχαία Ζαγορά

Στη χερσόνησο της Ζαγοράς φτάνετε μετά απο πεζοπορία περίπου 45 λεπτών, ακολουθώντας το μονοπάτι που αρχίζει από τη Σταυροπέδα. Υπάρχει σήμανση του μονοπατιού και η διαδρομή είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Ο αρχαίος οικισμός της Ζαγοράς βρίσκεται στo απόκρημνο οροπέδιο (ύψους 160 μ.) της ομώνυμης χερσονήσου. Οι ανασκαφές που έγιναν απο το 1960 μέχρι το 1972 έφεραν στο φως μεγάλο τμήμα του. Η ζωή του οικισμού άρχισε το 10ο αιώνα π.Χ. και διήρκεσε μέχρι το τέλος του 8ου αιώνα π.Χ. Ο οικισμός προστατευόταν με ισχυρό τείχος μήκους 110 μ. και πάχους 2 έως 4.80 μ., ενώ το ύψος του έφτανε τα 3 μ. H είσοδος στον οικισμό γινόταν απο μια μεγάλη πύλη. Μέσα στον οικισμό υπάρχει ιερό, που πρωτοϊδρύθηκε τον 8ο π.Χ. αιώνα και συνέχισε να λειτουργεί μέχρι και τα κλασικά χρόνια, παρόλο που ο οικισμός είχε εγκαταλειφθεί τρεις αιώνες νωρίτερα. Τα σπίτια ήταν κατασκευασμένα με σχιστόλιθο και στεγασμένα με χωμάτινη στέγη (δώμα). Συνήθως αποτελούνται απο ένα μεγάλο ορθογώνιο χώρο με εστία στο κέντρο, ξεχωριστό χώρο αποθήκευσης με πέτρινα στηρίγματα για τη στήριξη των πήλινων πιθαριών και σταύλο με αυλή. Εντύπωση προκαλεί οτι η ίδια τεχνική συνέχισε να χρησιμοποιείται μέχρι τις αρχές του αιώνα μας στην κατασκευή των αγροτόσπιτων του νησιού. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Χώρας εκτίθενται τα ευρήματα της ανασκαφής καθώς και αναπαραστάσεις μιας οικίας και του ναού.

Το Πάνω Κάστρο

Το Πάνω Κάστρο ή Κάστρο της Φανερωμένης ή της Γριάς το Κάστρο ήταν η ισχυρότερη και μεγαλύτερη μεσαιωνική πολιτεία της Ανδρου. Χτίστηκε από τους Βενετούς πάνω σε ένα εντυπωσιακό οροπέδιο βόρεια του Ορμου Κορθίου, σε υψόμετρο περίπου 600 μ. Μπορούσε να προστατεύσει περίπου 1000 (ή και περισσότερους) κατοίκους και εθεωρείτο απόρθητο λόγω των υψηλών βράχων που το περιβάλλουν και του ισχυρού του τείχους. Η ιστορία του είναι άγνωστη και ίσως αυτό να τροφοδότησε τους θρύλους που το περιβάλλουν. Σύμφωνα με το γνωστότερο, οι Τούρκοι, που δεν μπορούσαν να το καταλάβουν, έστειλαν στο κάστρο μια γριά με την έγκυο κόρη της να ζητήσουν βοήθεια, όμως το βράδι η γριά άνοιξε την πύλη και μπήκαν οι Τούρκοι που έσφαξαν όλους τους κατοίκους. Στη συνέχεια η γριά, μετανιωμένη για την πράξη της, ανέβηκε σε ένα ψηλό βράχο και αυτοκτόνησε πηδώντας στη θάλασσα. Ετσι η μνήμη της γριάς έμεινε σε δύο απο τα αξιοθέατα της περιοχής: "της γριάς το κάστρο" και την όμορφη παραλία "της γριάς το πήδημα". Σήμερα στο κάστρο, όπου φτάνει κανείς απο ένα μονοπάτι που ξεκινά απο το Κοχύλου, υπάρχουν ερείπια σπιτιών, εκκλησιών, δεξαμενών νερού και η εκκλησία της Φανερωμένης. Ομως πάνω απ' ολα υπάρχει η εκπληκτική θέα στο Αιγαίο και ένα επιβλητικό τοπίο.

Ο Αφανής Ναύτης

Στην γραφικώτερη πλατεία της Χώρας, την πλατεία της Ρίβας, στέκει ο επιβλητικός ορειχάλκινος ανδριάντας του Αφανή Ναύτη, πάνω σε βάθρο από σουηδικό γρανίτη, έργο του ακαδημαϊκού καθηγητή κ. Μιχ. Τόμπρου. Προσφορά των υιών Νικ. Ι. Γουλανδρή στη μνήμη των εν πολέμοις και ειρήνης απωλεσθέντων Ανδρίων ναυτικών.Το άγαλμα έχει ύψος 4,55 μέτρα και παριστάνει ναύτη έτοιμο να μπαρκάρει.

Αρχιτεκτονική

Η αρχιτεκτονική στην Ανδρο δεν υπακούει σε αυστηρούς κανόνες κυκλαδίτικου παραδοσιακού χτισίματος. Τα τυπικά αιγαιοπελαγίτικα σπίτια συνυπάρχουν με νεοκλασικά κτίσματα, ενετικά πυργόσπιτα και πετρόχτιστα σπίτια. Οι τύποι των σπιτιών που συναντά κανείς στην Ανδρο είναι το μακρυνάρι, διάφοροι τύποι πύργων και πυργόσπιτων, αγροτικά σπίτια σε ποικίλες μορφές και τυπικά αρχοντικά των καπετάνιων και των εμπόρων.

Αλλα ενδιαφέροντα κτίσματα με ιδιοτυπικά στοιχεία είναι τα κονάκια (μικρά αγροτικά κτίσματα), οι κρήνες με το χαρακτηριστικο μπουσουνάρι ή με στέγαστρο, οι νερόμυλοι και οι περιστεριώνες. Χαρακτηριστικά στοιχεία της ανδριώτικης αρχιτεκτονικής είναι η ορατή πλακοειδής λιθοδομή, το σαρδέλωμα (εξωτερικοί σοφάδες), o κάναλος (υδρορροή), τα στήματα στους μαντρότοιχους (κάθετες πλάκες), κ.λ.π. Αρκετά πέτρινα γεφύρια σώζονται στις ρεματιές του νησιού. Κατασκευασμένα με σχιστόλιθο, λιτά και εναρμονισμένα με το τοπίο, αποτελούσαν μέρος του παλιού συγκοινωνιακού δικτύου.

Στην Ανδρο λειτουργούσαν στις αρχές του αιώνα περίπου εκατόν πενήντα νερόμυλοι. Στην κοιλάδα των Διποταμάτων, που ξεκινά απο το Γιανισσαίο και καταλήγει στον όρμο του Συνετίου, διατηρούνται μερικές δεκάδες νερόμυλοι σε καλή κατάσταση. Η κοιλάδα έχει χαρακτηριστεί προστατευόμενη περιοχή και τα κτίσματά της κηρύχθηκαν νεώτερα προβιομηχανικά μνημεία. Ανάλογο δίκτυο νερόμυλων υπάρχει και στους Φρουσαίους, κοντά στον Αμμόλοχο, ενώ μεμονωμένοι νερόμυλοι βρίσκονται διάσπαρτοι και σε άλλες περιοχές του νησιού. Στο νησί υπάρχουν και ανεμοκίνητοι αλευρόμυλοι, ανάμεσα στους οποίους και ανεμόμυλοι οριζόντιας φτερωτής, τύπος ιδιαίτερα σπάνιος στην Ελλάδα. 'Ενας απο αυτούς σώζεται σε καλή κατάσταση κοντά στο Πισκοπειό.

Μουσεία - εκδηλώσεις

Οι εκδηλώσεις που συνθέτουν την ταυτότητα του νησιού θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν την Ανδρο ως πολιτιστική πρωτεύουσα των Κυκλάδων.

Το Ιδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή διοργανώνει κάθε καλοκαίρι στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης εκθέσεις διεθνούς κύρους, που συγκεντρώνουν πλήθος επισκεπτών.

Το Ιδρυμα Πέτρου και Μαρίκας Κυδωνιέως με την οργάνωση εικαστικών και μουσικών δρώμενων με την επωνυμία «Πλόες».

Μεγάλη είναι η συμβολή της Καϊρείου βιβλιοθήκης στη μελέτη και τη διατήρηση της πνευματικής παράδοσης του νησιού και των Ανδριωτών. Η βιβλιοθήκη διαθέτει μεγάλη και σπάνια συλλογή δυσεύρετων εκδόσεων, χειρογράφων, ιστορικό αρχείο αλλά και ποικίλα έργα τέχνης, ενώ στις δραστηριότητές της περιλαμβάνει ακόμα και την προστασία της φύσης.

Τέλος, τα δύο αρχαιολογικά μουσεία του νησιού (Ανδρου και Παλαιόπολης), καθώς και το Ναυτικό Μουσείο, συμβάλλουν σημαντικά στην προβολή του πολιτιστικού πλούτου.

Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
Βασίλη - Ελίζας Γουλανδρή

Το μουσείο εγκαινιάστηκε το 1979, με αφορμή την έκθεση των έργων του άνδριώτη γλύπτη Μιχάλη Τόμπρου. Στη συνέχεια, τα εκθέματα εμπλουτίστηκαν με μέρος της συλλογής του Ιδρύματος, που αποτελείται από περισσότερα από 300 έργα διακεκριμένων Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών. Το πρώτο αυτό τμήμα του μουσείου αποτελεί σήμερα την Παλιά Πτέρυγα και λειτουργεί ως γλυπτοθήκη που φιλοξενεί γλυπτά των Τόμπρου, Ζογγολόπουλου, Chryssa, Νικολαϊδη, Τάκη, κ.ά.

Το διάστημα 1983-1985 φιλοξενούνται περιοδικές εκθέσεις Ελλήνων ζωγράφων του l9ου αιώνα και νεώτερων. Η μεγάλη προσέλευση κάνει φανερό οτι ο χώρος δεν επαρκεί. Ετσι τον Ιούλιο του 1986 εγκαινιάζεται απέναντι από το υπάρχον κτίριο η νέα τετραόροφη πτέρυγα, έργο του αρχιτέκτονα Χ. Κοντοβουνήσιου. H αρχιτεκτονική ένταξη του κτιρίου στον περιβάλλοντα χώρο βραβεύεται σε διεθνή διαγωνισμό. Η Νέα Πτέρυγα του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης περιλαμβάνει βιβλιοθήκη, πωλητήριο, αίθουσα προβολών και χώρους με δυνατότητες παρουσίασης εκθέσεων διεθνούς εμβέλειας.

Αυτό που προέβαλε και καθιέρωσε το μουσείο, αλλά και την Ανδρο, στην Ελλάδα και διεθνώς, είναι οι περιοδικές εκθέσεις έργων σημαντικότατων καλλιτεχνών του αιώνα μας που το μουσείο διοργανώνει κάθε καλοκαίρι από το 1986. Μέχρι σήμερα έχουν φιλοξενηθεί καλλιτέχνες οπως οι Πανιάρας, Picasso, Matisse, Καραγάτση, Kadinsky, Μπουζιάνης, Balthus, Γαλάνης, Giacometti, Κlee, Chagall, De Chirico, Rodin, Χουάν Μιρό, Ζορζ Μπρακ. Εχουν γίνει επίσης αφιερώματα (Βρετανική τέχνη του '60, κ.ά.).

Περισσότερα στο web-site του μουσείου. http://www.moca-andros.gr/

Αρχαιολογικό Μουσείο Παλαιόπολης

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Παλαιόπολης Ανδρου εγκαινιάστηκε το 2003 και είναι αφιερωμένο στις αρχαιότητες της Παλαιόπολης, με ιδιαίτερη έμφαση στην κλασσική πόλη, που αποτέλεσε γιά δώδεκα αιώνες την πρωτεύουσα του νησιού.
Το Μουσείο στεγάζεται σε κτίριο της κοινότητας Παλαιόπολης, χορηγία του Ιδρύματος Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή.
Η συλλογή του περιλαμβάνει γλυπτά, αγάλματα, νομίσματα και επιγραφές, που βρέθηκαν στις ανασκαφές του χώρου της αρχαίας πρωτεύουσας του νησιού της σημερινής Παλαιόπολης.
Η Παλαιόπολη ήταν μια σημαντική Ιωνική πόλη με 12 αιώνες ζωής (6ος αι. π.Χ.-6ος αι. μ.Χ.).
Σημαντικότερα εκθέματα αποτελούν το μαρμάρινο λιοντάρι, μαρμάρινο αγαλματίδιο της Αρτέμιδος και μαρμάρινη πλάκα με αναγραμμένο τον μοναδικό στην Ελλάδα πλήρως σωζόμενο ύμνο προς τιμήν της θεάς Ίσιδος.
Με τη χρήση των σύγχρονων μεθόδων παρουσίασης, εκτίθενται σε τρεις θεματικές ενότητες ποικίλα ευρήματα που καλύπτουν μεγάλο χρονολογικό φάσμα, από την 5η χιλιετία π.Χ. μέχρι και τον 6ο αιώνα μ.Χ.

Τα εκθέματα του μουσείου περιλαμβάνουν:

Αγγεία, εργαλεία, ειδώλια, κοσμήματα

Νομίσματα, αγαλματίδια

Γλυπτά, επιγραφές

Ναυτικό Μουσείο

Ιδρύθηκε το έτος 1972 και τα σημαντικότερα από τα εκθέματά του είναι, παλαιά ναυλοσύμφωνα, ασφαλιστήρια συμβόλαια, διάφορα ναυτικά ημερολόγια, όπου περιγράφεται η ζωή των Ανδρίων στα καράβια πριν από τον Αγώνα του 1821, λιθογραφίες ανδριώτικων πλοίων και των μετέπειτα πρώτων ατμοκίνητων φορτηγών πλοίων της Ελλάδος κλπ. Επίσης εκτίθενται μακέτες, οι οποίες αρχίζουν από τις παλαιές σκούνες μέχρι τα σημερινά τεράστια δεξαμενόπλοια.

Το Ναυτικό Μουσείο Άνδρου, αποτελεί μαζί με την πλατεία και τον ανδριάντα του "Αφανούς Ναύτη", δωρεά της οικογένειας Νικ. Ι. Γουλανδρή.
Ιδρύθηκε το 1972 και καταγράφει τη ναυτική παράδοση του νησιού μέσα από ναυτικά όργανα, χάρτες, παλιά ναυλοσύμφωνα, λιθογραφίες και μοντέλα ανδριώτικων πλοίων.
Τα εκθέματα αυτά είναι πρωτότυπα και παρουσιάζουν ζωντανά, όλη την ιστορία της Ανδριώτικης εμπορικής ναυτιλίας, από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα.

Καϊρειος Βιβλιοθήκη.

Η Καϊρειος Βιβλιοθήκη ιδρύθηκε με Προεδρικό Διάταγμα το 1987 ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Εμπνευστής και δημιουργός της ο ιστορικός Δημήτριος Ι. Πολέμης.

Στεγάζεται σε νεοκλασικό κτήριο που δωρίθηκε στην Καϊρειο Βιβλιοθήκη από την οικογένεια Καμπάνη. Διοικείται από πενταμελές Συμβούλιο με πρόεδρο τον Λεωνίδα Γ. Καμπάνη. Για να λειτουργήσει στηρίζεται στην συμπαράσταση των φίλων της, στις κατά καιρούς χορηγίες ιδρυμάτων.

Σήμερα η Βιβλιοθήκη κατέχει περί τους 60.000 τόμους εντύπων (πολλά από τα οποία είναι παλιές, δυσεύρετες εκδόσεις), χειρόγραφα, εκτενέστατο αρχείο που είναι αξιοποιημένο και περιλαμβάνει άνω των 1000 φακέλων πέρα από άλλα ειδικά ογκώδη αρχεία όπως της ναυτιλίας της Άνδρου και των ειρηνοδικείων της (τα οποία απέκτησε κατόπιν εντολής του Υπουργείου Δικαιοσύνης), πολλά έργα τέχνης (εικόνες – μεταξύ αυτών μια του Εμμανουήλ Τζάνε εξαιρετικής τέχνης, - πίνακες, συλλογή αρχαίων αγγείων και αγαλματιδίων κ.τ.λ.), αντικείμενα ιστορικής αξίας και αντικείμενα του λαϊκού πολιτισμού. Στη Βιβλιοθήκη λειτουργεί δανειστικό τμήμα και τμήμα με παιδικά βιβλία.

συνεχίζεται ....

Επιστροφή στην αρχική σελίδα.